Wytyczne medycyny pola walki TCCC (ang. Tactical Combat Casualty Care) powstały z myślą o działaniach wojskowych. Jednak od czasu ich powstania w latach 90-tych, także w przestrzeni cywilnej dostrzeżono sytuacje, w których coraz więcej i częściej mamy do czynienia z działaniem środków bojowych. Są to zamachy terrorystyczne, przestępstwa kryminalne czy wreszcie wypadki związane z użyciem materiałów wybuchowych. Pomimo podobieństw w zakresie rodzaju obrażeń oraz ogólnych wytycznych udzielania pomocy poszkodowanym, istnieją istotne różnice, dotyczące szczegółów postępowania i taktyki działań ratunkowych w obydwu tych obszarach.
Dostrzegając te różnice w roku 2010 stworzono odmienny od TCCC, program TECC (ang. Tactical Emergency Casualty Care) przeznaczony dla osób cywilnych. U podstaw tych wytycznych leży walka z tymi samymi obrażeniami zagrażającymi życiu po narażeniu na środki bojowe o jakich mówimy w TCCC, jednak z odmienną kategoryzacją działań realizowanych w poszczególnych obszarach oraz głównych grup poszkodowanych (m.in. dzieci, osoby starsze, kobiety w ciąży). W obydwu obszarach, wojskowym i cywilnym, istotą postępowania jest udzielenie pomocy przez bezpośrednich świadków zdarzenia, jednak z uwzględnieniem różnic w zakresie elementu bezpieczeństwa własnego oraz wspomnianych grup poszkodowanych. Takie podejście sprawia, że kształcenie w zakresie medycyny taktycznej nie może być identyczne dla przedstawicieli służb mundurowych i osób cywilnych.
Mając to na uwadze w WIM proponujemy trzy odmienne ścieżki edukacyjne oparte o wytyczne komitetu Tactical Combat Casualty Care i komitetu Tactical Emergency Casualty Care. Jesteśmy przekonani, że takie podejście pozwoli przekazać konkretnym odbiorcom istotną, praktyczną i potencjalnie możliwą do użycia wiedzę.