WIM

W dwu lub trzyosobowych salach znajduje się w sumie 16 łóżek. Korzystając z najnowszych metod, leczy się tutaj pacjentów z ostrymi zespołami wieńcowymi, z niewydolnością krążenia, z wadami serca oraz chorych wymagających różnych form elektroterapii. Oddział ściśle współpracuje z Oddziałem Intensywnego Nadzoru Kardiologicznego, Pracownią Hemodynamiki, Elektrofizjologii oraz z Kliniką Kardiochirurgii.

To miejsce dla chorych hospitalizowanych w trybie pilnym, w stanie zagrożenia życia. Oddział dysponuje 16 stanowiskami intensywnego nadzoru, na każdym stanowisku można monitorować parametry życiowe pacjenta, prowadzić wentylację mechaniczną, monitorowanie hemodynamiczne, cewnikowanie serca, leczenie nerkozastępcze oraz wspomaganie krążenia. Oddział dysponuje odpowiednim zapleczem sprzętowym dla wykonania podstawowej diagnostyki obrazowej przy łóżku pacjenta (echokardiografia, ultrasonografia, badania radiologiczne). Lokalizacja Oddziału w bezpośrednim sąsiedztwie z Pracownią Hemodynamiki pozwala na minimalizację ryzyka związanego z transportem pacjentów z ostrym zespołem wieńcowym, wymagających pilnej interwencji. Oddział dysponuje również nowoczesną centralą monitorowania parametrów życiowych, która umożliwia archiwizacje danych z czasu całego pobytu pacjenta i dostęp do tych danych w późniejszym okresie. Telemonitoring może być rozszerzony na wszystkich pacjentów w stanie Oddziału Kardiologii Interwencyjnej, a nowatorską funkcjonalnością jest możliwość powrotu do analizy zapisów ekg.

Po ustabilizowaniu i poprawie stanu, pacjenci – w ramach kontynuacji leczenia – trafiają do pozostałych Oddziałów Kliniki lub do Kliniki Kardiochirurgii.

W tym miejscu do optymalnej sprawności fizycznej, psychicznej oraz społecznej wracają pacjenci po przebytych ostrych stanach kardiologicznych lub poważnych operacjach. Jest to rehabilitacja kompleksowa. Ćwiczenia ogólnousprawniające (oddechowe, rozciągające, rozluźniające) i treningi wytrzymałościowe (np. trening interwałowy na ergometrze rowerowym) umożliwiają powrót do aktywności fizycznej i poprawiają wydolność układu krążenia. Regularne spotkania edukacyjne uświadamiają pacjentom, czym jest choroba serca i jak sobie z nią radzić. Wsparcie psychologa i dietetyka dopełnia kompleksową opiekę gwarantowaną w Oddziale a w ocenie efektów leczenia wykorzystywane są najnowocześniejsze metody: testy wysiłkowe, echokardiografia, ergospirometria i kardiografia impedancyjna.

Kierownik Oddziału:

dr n. med. Katarzyna Piotrowicz, specjalista chorób wewnętrznych i kardiologii, psycholog

Lekarze:

dr Karina Gołębiewska, specjalista rehabilitacji medycznej, w trakcie specjalizacji w kardiologii

Fizjoterapeuci:

mgr Marzena Kubiak, specjalista fizjoterapii

mgr Małgorzata Busz

mgr Karolina Scipio del Campo

Psycholog: dr n. med. Justyna Kania (Maciołek), w trakcie specjalizacji z psychologii klinicznej

Dietetyk: dr n. żyw. Ewelina Pałkowska-Goździk

W ODDZIALE PROWADZONA JEST REHABILITACJA JEDYNIE W TRYBIE STACJONARNYM (KILKUTYGODNIOWY POBYT W SZPITALU)

Czym jest rehabilitacja kardiologiczna?

Rehabilitacja kardiologiczna to działania prowadzące do zapewnienia choremu na serce możliwie najlepszych warunków fizycznych, psychicznych i socjalnych, wspierających powrót do normalnego życia rodzinnego i zawodowego. Jest ona najczęściej wdrażana po zdarzeniu zagrażającym życiu chorego, takim jak zawał serca lub zaostrzenie niewydolności serca, lub po leczeniu interwencyjnym, takim jak operacja kardiochirurgiczna lub przezskórne wszczepienie stentów do tętnic wieńcowych.

W jaki sposób jest realizowana rehabilitacja kardiologiczna?

Rehabilitację kardiologiczną należy rozpocząć jak najwcześniej i w większości przypadków kontynuować przez całe życie.

Jest ona postępowaniem wielokierunkowym i kompleksowym i powinna obejmować:

• dokładną ocenę stanu pacjenta

• wykonanie dodatkowych badań diagnostycznych (jeżeli są one wskazane)

• optymalizację doboru leków

• trening fizyczny

• wsparcie psychospołeczne

• zwalczanie czynników ryzyka sercowo-naczyniowego (w tym poradnictwo dietetyczne)

• edukację pacjentów i ich rodzin

Rehabilitacja kardiologiczna powinna być dopasowana do potrzeb pacjenta i indywidulnego obrazu klinicznego. Program rehabilitacji musi być przez pacjenta zaakceptowany i realizowany we współpracy z jego otoczeniem (personelem medycznym, rodziną, bliskimi).

Jakie są etapy rehabilitacji kardiologicznej?

Etap I, czyli wczesna rehabilitacja szpitalna, jest wdrażany jak najwcześniej po opanowaniu stanu bezpośredniego zagrożenia życia. Jest zwykle realizowany jeszcze w oddziale kardiologicznym (lub kardiochirurgicznym). Jego celem jest optymalizacja leczenia, zapobieganie skutkom unieruchomienia oraz wstępne usprawnienie chorego. Obejmuje ćwiczenia oddechowe, relaksacyjne oraz dynamiczne małych i dużych grup mięśniowych (siadanie, pionizacja, chodzenie wokół łóżka, spacery).

Etap II może być prowadzony w warunkach stacjonarnych (całodobowy pobyt w szpitalu) lub ambulatoryjnych (w oparciu o regularne wizyty w ośrodku rehabilitacyjnym). Wybór sposobu realizacji tego etapu zależy od stanu pacjenta, ryzyka wystąpienia zdarzeń niepożądanych w czasie ćwiczeń oraz warunków organizacyjnych. Czas trwania etapu II wynosi: 2-5 tygodniu w przypadku pobytu w szpitalu oraz 4-12 tygodni w warunkach ambulatoryjnych.

Ten etap rehabilitacji obejmuje:

• ćwiczenia ogólnousprawniające (oddechowe, rozciągające, rozluźniające)

• treningi wytrzymałościowe, takie jak np. trening interwałowy na ergometrze rowerowym (rowerek stacjonarny) lub bieżni ruchomej

• kompleksową edukację z elementami poradnictwa dietetycznego

• wsparcie psychologiczne

W etapie II definiuje się indywidualne zasady obciążenia wysiłkiem w trakcie treningów i informuje pacjenta o dopuszczalnych formach aktywności fizycznej w życiu codziennym. Ustala się także tzw. limit tętna (pulsu), którego pacjent nie powinien przekraczać w czasie samodzielnych treningów.

Etap III jest realizowany w warunkach ambulatoryjnych (czyli w domu) lub sanatoriach i uzdrowiskach. Pacjent kontynuuje rehabilitację zgodnie z zaleceniami przekazanymi na wcześniejszych etapach. Konieczna jest wówczas okresowa kontrola lekarza rodzinnego i kardiologa. W tym etapie istotne jest utrzymanie optymalnej kondycji psychicznej i fizycznej, przeciwdziałanie czynnikom ryzyka sercowo-naczyniowego oraz prowadzenie prozdrowotnego stylu życia. Ten etap rehabilitacji trwa przez całe życie.

Poradnia Kardiologiczna obejmuje opieką pacjentów zarówno po hospitalizacji w oddziałach Kliniki, jak również wymagających diagnostyce w toku przygotowania do leczenia interwencyjnego/szpitalnego.

Poradnia Kardiologiczna dysponuje pełnymi możliwościami w zakresie diagnostyki i leczenia: choroby wieńcowej, wad serca, zaburzeń rytmu serca (włącznie z kwalifikacją do leczenia ablacją, wszczepieniem stymulatora, kardiowertera, terapii resynchronizującej), nadciśnienia tętniczego, niewydolności serca, kardiomiopatii. Oprócz standardowo wykonywanych badań takich jak: pełny zakres badań biochemicznych, standardowy 12 odprowadzeniowy EKG, Echo-2d, próba wysiłkowa, ABPM, Holter EKG, event Holter, rtg klatki piersiowej. Mamy również możliwość wykonania angio TK naczyń wieńcowych, scyntygrafię perfuzyjną serca, rezonans magnetyczny serca.

Wykwalifikowany personel i wysokiej klasy sprzęt zapewnia wysoki poziom świadczonych usług.

Pracownia Diagnostyki Nieinwazyjnej Kliniki Kardiologii i Chorób Wewnętrznych WIM jest jedną z najnowocześniejszych tego typu jednostek w Polsce. Dysponujemy nowoczesnym sprzętem diagnostycznym oraz wieloletnim doświadczeniem zespołu specjalistów. W kompleksowej ocenie układu krążenia wykorzystujemy metody o ugruntowanej już wysokiej pozycji w diagnostyce kardiologicznej, jak badanie echokardiograficzne, badania holterowskie, testy wysiłkowe, ale również szeroko stosujemy metody nowoczesne (przedłużone monitorowanie ekg, ergospirometria, kardiografia impedancyjna, bioimpedancja całego ciała, tonometria aplanacyjna) oraz przeprowadzamy diagnostykę i leczenie obturacyjnego bezdechu sennego. Naszą wiedzę i doświadczenie budujemy, opierając się na codziennej praktyce i nowatorskich badaniach naukowych. Badania wykonywane w Pracowni są podstawą kwalifikacji pacjentów do leczenia inwazyjnego, np. ablacji, wszczepienia stymulatora serca, angioplastyki wieńcowej, zabiegów zamykania ubytków wewnątrzsercowych, uszka lewego przedsionka oraz przezskórnej implantacji zastawki aortalnej.

Dzięki takiemu podejściu jesteśmy w stanie lepiej diagnozować i skuteczniej leczyć naszych pacjentów.

NAJCZĘSTSZE SCHORZENIA DIAGNOZOWANE W PRACOWNI:

1. Choroba niedokrwienna serca.

2. Zaburzenia rytmu serca.

3. Nadciśnienie tętnicze.

4. Niewydolność serca.

5. Wady serca.

6. Omdlenia.

7. Obturacyjny bezdech senny.

BADANIA DIAGNOSTYCZNE DOSTĘPNE W PRACOWNI:

1. Badanie echokardiograficzne (przezklatkowe, przezprzełykowe, próby obciążeniowe).

2. Monitorowanie ekg metodą Holtera 24 i 48h, 7 dniowe, 12 kanałowe, ocena stymulacji oraz przedłużone monitorowanie ekg metodą „event Holter” a także przedłużone monitorowanie ekg z wykorzystaniem ciągłej transmisji danych (telemonitoring).

3. Całodobowe monitorowanie ciśnienia tętniczego (APBM).

4. Badania wysiłkowe (test wysiłkowy tradycyjny, alternans załamka T, badanie spiroergometryczne na cykloergometrze i bieżni ruchomej).

5. Test pochyleniowy (diagnostyka omdleń). 6. Kardiografia impedancyjna (ocena profilu hemodynamicznego).

7. Tonometria aplanacyjna (pomiar ciśnienia centralnego i prędkości fali tętna).

8. Ocena składu ciała metodą bioimpedancyjną.

9. Ocena funkcji śródbłonka naczyniowego (FMD).

CHARAKTERYSTYKA WYKONYWANYCH BADAŃ DIAGNOSTYCZNYCH BADANIE ECHOKARDIOGRAFICZNE

Badanie echokardiograficzne jest podstawową metodą służącą ocenie morfologii serca, ze szczegółową oceną wielkości jam serca, kurczliwości i grubości ścian, jak również szczegółową oceną funkcji LV w zakresie jej funkcji rozkurczowej (TDI) oraz skurczowej z zastosowaniem nowych technik diagnostyki ultradźwiękowej, a zwłaszcza metody pomiaru regionalnych odkształceń (strain) w ocenie czynności mięśnia lewej i prawej komory serca w przebiegu różnych patologii. Wykorzystujemy echokardiografię przezklatkową i przezprzełykową dla morfologicznej i czynnościowej oceny wrodzonych i nabytych wad serca.

Badanie echokardiograficzne przezprzełykowe wykonywane zazwyczaj w znieczuleniu miejscowym, bądź rzadziej w krótkotrwałej sedacji, służy m. in. ocenie chorych przez zabiegami elektrofizjologicznymi, bezpiecznej kwalifikacji pacjentów do zabiegów kardiowersji elektrycznej. W Pracowni wykonujemy badania służące kwalifikacji i przygotowaniu pacjentów do zabiegów przezskórnego zamknięcia uszka lewego przedsionka, zamykania ubytków przegrody międzyprzedsionkowej oraz przezskórnej implantacji zastawki aortalnej. Badanie echokardiograficzne przezprzełykowe jest ponadto nieodzownym elementem podczas przeprowadzania powyższych zabiegów.

Badanie echokardiograficzne obciążeniowe wykorzystujemy w diagnostyce i ocenie leczenia chorych z chorobą niedokrwienną serca oraz niektórymi wadami nabytymi, jak zwężenie zastawki aortalnej.

Od początku 2014 roku Pracownia Echokardiografii posiada najwyższą klasę akredytacyjną „C” przyznawaną przez Sekcję Echokardiografii Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego. Od wielu lat Pracownia Diagnostyki Nieinwazyjnej posiada certyfikat PTK wykonywania badań Ekg metodą Holtera.

24-GODZINNA REJESTRACJA EKG METODĄ HOLTERA

24-godzinna rejestracja ekg metodą Holtera (tzw. Holter-ekg) z wykorzystaniem 3 i 12-kanałowych rejestratorów cyfrowych jest podstawową metodą rozpoznawania zaburzeń rytmu serca, w tym groźnych dla życia arytmii, zaburzeń przewodzenia i niedokrwienia mięśnia serca. W przypadku konieczności poszerzenia diagnostyki dysponujemy możliwością szerszego monitorowania ekg metodami takim jak: przedłużone monitorowanie ekg metodą „event Holter” oraz przedłużone monitorowanie ekg z wykorzystaniem ciągłej transmisji danych (telemonitoring).

24-GODZINNE MONITOROWANIE CIŚNIENIA TĘTNICZEGO (ABPM)

Ocena profilu dobowego oraz średnich wartości ciśnienia tętniczego z całej doby, okresu aktywności dziennej oraz spoczynku nocnego. Możliwe rozszerzenie analizy o ocenę minimum, maksimum wartości ciśnień oraz zjawiska porannego wzrostu ciśnienia tętniczego (morning surge), które jest istotnym czynnikiem ryzyka sercowo-naczyniowego. Jest to podstawowe badanie oceniające kontrolę ciśnienia tętniczego u osób podejrzanych lub leczonych z powodu nadciśnienia tętniczego.

TEST WYSIŁKOWY

Badanie wysiłkowe wykonywane na bieżni ruchomej, z ciągłym monitorowaniem zapisu ekg. Jest to podstawowa metoda w diagnostyce choroby niedokrwiennej serca. Może również służyć ocenie wydolności fizycznej, związku arytmii z wysiłkiem fizycznym oraz reakcji ciśnienia tętniczego w czasie jego wykonywania. Dysponujemy również możliwością wykonania badania wysiłkowego z oceną alternansu załamka T- wskaźnika zwiększonego ryzyka nagłej śmierci sercowej.

ERGOSPIROMETRIA

Umożliwia kompleksową i jednoczesną ocenę reakcji układu krążenia, oddechowego, mięśni szkieletowych i metabolizmu całego organizmu na wysiłek fizyczny. Jej istotą jest połączenie standardowego testu wysiłkowego z analizą gazów wydechowych. Przed każdym badaniem wykonywana jest spoczynkowa spirometria, w celu wykrycia ewentualnej obturacji oraz określenia pojemności życiowej płuc. Następnie wykonywana jest próba wysiłkowa, w trakcie której monitorowane jest ciśnienie tętnicze krwi, czynność serca, zmiany odcinka ST, wystąpienie zaburzeń rytmu i przewodzenia, wysycenie hemoglobiny krwi tętniczej tlenem oraz analiza gazów oddechowych. Wymienione parametry mają praktyczne zastosowanie w ocenie rokowania, tolerancji wysiłku, stopnia obciążenia wysiłkiem i reakcji fizjologicznych w odpowiedzi na wysiłek fizyczny u chorych ze schorzeniami układu krążenia i oddechowego

TEST POCHYLENIOWY

Test pochyleniowy jest próbą prowokacyjną, która ma wyzwolić reakcję omdleniową o osób ze skłonnością do omdleń odruchowych. Wykonujemy to badanie zwłaszcza w przypadku podejrzenia tzw. zespołu wazowagalnego, utrat przytomności o niejasnej przyczynie oraz takich, które wiążą się z urazem (np. głowy). Każdego chorego kwalifikuje do badania specjalista z Naszego Zespołu na podstawie wykonanych wcześniej badań kardiologicznych (badanie echokardiograficzne, Holter-ekg, ABPM) oraz neurologicznych (EEG, ocena specjalisty neurologa).

KARDIOGRAFIA IMPEDANCYJNA

Kardiografia impedancyjna (ICG, impedance cardiography) jest prostą i bezpieczną, nieinwazyjną metodą monitorowania hemodynamicznego, opierająca się na ocenie zmienności impedancji klatki piersiowej. Metoda ta umożliwia jednoczasową ocenę m. in. wskaźnika objętości wyrzutowej (SI) i rzutu serca (CI), zawartości płynu w klatce piersiowej (TFC) i systemowego oporu naczyniowego (SVRI oraz podatności tętniczej (TAC). W Klinice kardiografia impedancyjna jest wykorzystywana m. in. w optymalizacji leczenia chorych z niewydolnością serca i nadciśnieniem tętniczym.

POMIAR CENTRALNEGO CIŚNIENIA TĘTNICZEGO I PRĘDKOŚCI FALI TĘTNA

Na podstawie rejestracji zapisów metodą tonometrii aplanacyjnej oceniamy w sposób nieinwazyjny parametry charakteryzujące ciśnienie centralne, w tym centralne ciśnienie tętna (CPP) oraz wskaźnik wzmocnienia (AI), które uznaje się za istotne w ocenie rokowania chorych ze schorzeniami sercowo-naczyniowymi. W czasie oceny ciśnienia centralnego dokonujemy również pomiaru prędkości propagacji fali tętna (PWV), która dobrze charakteryzuje sztywność naczyniową, związaną z patologiczną przebudową naczyń.

OCENA SKŁADU CIAŁA METODĄ BIOIMPEDNACYJNĄ

Dzięki wykorzystaniu nowoczesnych wag bioimpedancyjnych jesteśmy w stanie ocenić dokładnie zawartość w ciele: tkanki tłuszczowej i beztłuszczowej, całkowitej ilości wody, wody zewnętrz- i wewnątrzkomórkowej, masy mięśni oraz kośćca. Badanie to ma istotne znaczenie w ocenie sportowców, osób otyłych oraz chorych z nadciśnieniem tętniczym i niewydolnością serca.

OCENA CZYNNOŚCIOWA FUNKCJI ŚRÓDBŁONKA NACZYNIOWEGO

Funkcję śródbłonka naczyniowego oceniamy w badaniu FMD (flow-mediated dilatation). Oceny tętnicy ramiennej dokonuje się powyżej dołu łokciowego, za pomocą dopplerowskiej głowicy liniowej z symultanicznym zapisem ekg. Następnie na okres 5 minut zaciska się na przedramieniu mankiet ciśnieniomierza, a po zwolnieniu ucisku ocenia reakcję tętnicy na wyindukowane przekrwienie. Zaburzone rozszerzenie tętnicy ramiennej po teście jest uznawana za wyznacznik dysfunkcji śródbłonka naczyniowego, co zwłaszcza o osób bezobjawowych jest wskaźnikiem podwyższonego ryzyka zachorowania na choroby układu krążenia.

DIAGNOSTYKA I LECZENIE OBTURACYJNEGO BEZDECHU SENNEGO

Obturacyjny bezdech senny (OBS) to najczęstsze zaburzenie oddychania występujące podczas snu. Istotą choroby są powtarzające się w czasie snu epizody zatrzymania oddechu (bezdechy) lub jego spłycenia (hypowentylacja). Długo nieleczona choroba prowadzi do utrwalonych niekorzystnych następstw jak: choroba niedokrwienna serca, niewydolność serca, zaburzenia rytmu serca, udar mózgu. Wykonujemy badania polisomnograficzne i poligraficzne. U wszystkich chorych z OBS postać ciężką lub postacią umiarkowaną z nasileniem senności dziennej oraz powikłaniami sercowo- naczyniowymi po wykluczeniu przyczyny laryngologicznej w górnych drogach oddechowych propnujemy leczenie aparatem zwanym CPAP-em. Wartości ciśnienia jest ustalana indywidualnie dla każdego pacjenta w trakcje snu podczas hospitalizacji. Następnie pacjent dostaje wniosek do NFZ na refundację aparatu CPAP.

Pracownia Hemodynamiki Kliniki Kardiologii i Chorób Wewnętrznych Wojskowego Instytutu Medycznego powstała w 1993 roku. Głównym celem Pracowni jest zapewnienie 24 godzinnego dostępu do leczenia inwazyjnego dla chorych w stanach bezpośredniego zagrożenia życia związanego z ostrym zespołem wieńcowym. Wszyscy lekarze pełniący dyżur hemodynamiczny mają wieloletnie doświadczenie w wykonywaniu zabiegów angioplastyki wieńcowej w ostrych zespołach wieńcowych i posiadają certyfikat umiejętności Asocjacji Interwencji Sercowo Naczyniowych Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego.

ZABIEGI WYKONYWANE W PRACOWNI:

Zabiegi na tętnicach wieńcowych:

1. koronarografie – inwazyjne badania diagnostyczne obrazujące naczynia wieńcow
2. angioplastyki wieńcowe w tym zabiegi udrażniania przewlekłych niedrożności oraz zabiegi z wykorzystaniem techniki rotablacji
3. fizjologiczna ocena istotności zwężeń wieńcowych w badaniach FFR i iFR
4. obrazowanie endowaskularne (wnętrza naczynia) z wykorzystaniem techniki ultradźwiękowej (IVUS) oraz techniki optycznej koherentnej tomografii (OCT)

Zabiegi wieńcowe wykonywane są z wyboru z dojścia od tętnicy promieniowej dla poprawy komfortu Chorego po zabiegu. W celu minimalizowania ryzyka, wszystkie zabiegi diagnostyczne są wykonywany z zastosowaniem najmniejszych cewników – 5F.

Wszystkie zabiegi diagnostyczne i terapeutyczne wykonane zarówno w trybie dyżurowym, jak i planowym są następnego dnia po ich wykonaniu analizowane przez zespół kardiologów interwencyjnych, kardiologów zachowawczych oraz kardiochirurgów (Heart Team). Celem tych spotkań jest dogłębna analiza każdego chorego poddanego diagnostyce inwazyjnej i leczeniu interwencyjnemu dla zoptymalizowania przedstawianej Choremu propozycji dalszego postępowania.

Zgodnie z zaleceniami Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego zabiegi interwencyjne (przezskórna angioplastyka wieńcowa lub operacja by-passów) są wykonywane tylko w przypadkach gdy udowodniono jednoznacznie związek pomiędzy zwężeniem i wywoływanym przez to zwężenie niedokrwieniem serca. W tym celu w przypadkach wątpliwych, gdy stwierdzone zwężenia są graniczne, bezpośrednio po koronarografii wykonywany jest pomiar iFR/FFR lub Chorzy są w trybie planowym dodatkowo badani w Zakładzie Medycyny Nuklearnej, gdzie wykonywane jest badanie radioizotopowe SPECT.

Praktycznie wszystkie zabiegi angioplastyki wieńcowej są wykonywane z zastosowaniem stentów lekowych tzw. DES-ów, zmniejszających do minimum konieczność kolejnego zabiegu z powodu nawrotu zwężenia. Realizujemy program zabiegów udrażniania przewlekle zamkniętych tętnic

wieńcowych (CTO) oraz wykonujemy zabiegi rotablacji wieńcowej u chorych z masywnymi zwapnieniami, uniemożliwiającymi przeprowadzenie skutecznego zabiegu klasycznymi metodami.

Pracownia Hemodynamiki Kliniki Kardiologii i Chorób Wewnętrznych WIM jest jednym z pierwszych Ośrodków interwencyjnych w kraju, w którym zastosowano na szeroką skalę stenty samorozprężalne, samoczynnie dopasowujące się do wielkości tętnicy u chorych z zawałami serca. Pracownia jest również jednym z pierwszych ośrodków w kraju, w którym rozpoczęto stosowanie czasowych rusztowań wewnątrzwieńcowych – tzw „stentów rozpuszczalnych”.

Zabiegi pozawieńcowe

Rozwój kardiologii interwencyjnej zmierza w kierunku wykonywania coraz bardziej złożonych zabiegów, które jeszcze do niedawna były domeną kardiochirurgów. W WIM wykonujemy rutynowo zabiegi implantacji okluderów septalnych u chorych z ubytkami w przegrodzie międzyprzedsionkowej i istotnym przeciekiem midzyprzedsionkowym, zabiegi implantacji okluderów septalnych u chorych z przetrwałym otworem owalnym i przebytym kryptogennym udarem mózgu (czyli udarem o wyjaśnionej przyczynie) – kwalifikacje dokonywane wspólnie z Neurologami.

Od kilku lat implantujemy okludery uszka lewego przedsionka u chorych z niezastawkowym migotaniem przedsionków i przeciwskazaniami do leczenia przeciwkrzepliwego.

Od kilku lat implantujemy metodą przezskórną protezy zastawkowe w pozycję aortalną u chorych ze zwężeniem zastawki aortalnej i wysokim ryzykiem wykonania klasycznego zabiegu kardiochirurgicznego.

W Pracowni Hemodynamiki wykonuje się również implantację filtrów do żyły głównej dolnej u chorych wysokiego ryzyka po przebytym zatorze tętnicy płucnej i współistniejącą, niepoddającą się rutynowemu leczeniu zakrzepicą żył głębokich kończyn.

Mamy doświadczenie w endowaskularnym usuwamiu ciał obcych z łożyska żylnego.

Wojskowy Instytut Medyczny dysponuje najnowocześniejszym w Warszawie kompleksem pracowni hemodynamicznych i elektrofizjologicznych – łącznie cztery pracownie, w tym jedna hybrydowa. Sala hybrydowa umożliwia bezpieczne wykonywanie najtrudniejszych zabiegów przezskórnych zarówno wieńcowych, jak i strukturalnych, wymagających zapewnienia możliwości szybkiej konwersji do leczenia chirurgicznego oraz przeprowadzania wspólnych zabiegów wieńcowych, jak i pozawieńcowych przez zespoły kardiochirurgów i kardiologów interwencyjnych.

Pracownia Elektrofizjologii jest jedną z najnowocześniejszych tego typu pracowni w Polsce. Zajmujemy się leczeniem chorych z zaburzeniami rytmu serca (tzw. zabieg ablacji) i przewodzenia (wszczepienie stymulatora). Pacjentom z groźnym dla życia arytmiami i niewydolnością serca implantujemy kardiowertery defibrylatory (tzw. ICD) oraz urządzenia resynchronizujące funkcję lewej komory (tzw. CRT), które poprawiają wydolność chorego serca. Wszczepiamy podskórne kardiowertery-defibrylatory (S-ICD) oraz stymulatory wewnątrzsercowe (stymulatory implantowane bezpośrednio do prawej komory serca, nie wymagające elektrod). Pacjentów obejmujemy również długotrwałą opieką w ramach funkcjonowania Pracowni Kontroli Stymulatorów.

Pracownia Elektrofizjologii bierze aktywny udział w szkoleniach elektrofizjologów z całej Polski, jest jednym z ośrodków szkolących w ramach Polskiej Szkoły Elektrofizjologii pod patronatem Sekcji Rytmu Serca Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego.

PERSONEL PRACOWNI

Lekarze:

Kierownik Pracowni

dr hab. n. med. Marek Kiliszek, specjalista chorób wewnętrznych, kardiolog

tel. 261 817909, 665707415

Kontakt email: mkiliszek@wim.mil.pl

mjr lek. Zbigniew Orski

specjalista chorób wewnętrznych, kardiolog

Kontakt email: zorski@wim.mil.pl

dr n. med. Krystian Krzyżanowski

specjalista kardiologii

Kontakt email:kkrzyzanowski@wim.mil.pl

lek. Aleksandra Winkler

specjalista chorób wewnętrznych

Kontakt email:awinkler@wim.mil.pl

Pielęgniarki i technicy:

mgr inż. Anna Gniłka

piel. Anna Godlewska

mgr piel. Ewa Krupienicz

piel. Leokadia Berlińska-Barud

mgr Izabela Chmielewska, technik radiolog

KONTAKT

Pracownia Elektrofizjologii

Tel. 261 816 369

Kontrola Stymulatorów Serca

tel. 261 816 408

Poradnia Zaburzeń Rytmu serca

tel. 261 817 707

ZABIEGI WYKONYWANE W PRACOWNI

1. implantacje stymulatorów, kardiowerterów-defibrylatorów (ICD), urządzeń resynchronizujących (CRT-D oraz CRT-P)
2. implantacje podskórnych kardiowerterów-defibrylatorów (S-ICD) oraz stymulatorów wewnątrzsercowych serca
3. usuwanie elektrod
4. kontrola stymulatorów serca
5. konsultacje pacjentów z zaburzeniami rytmu serca
6. ablacje zaburzeń rytmu serca, w tym:

ablacje w migotaniu przedsionków (izolacja żył płucnych, w tym również krioablacje balonowe),

ablacje komorowych zaburzeń rytmu serca u pacjentów z chorobą strukturalną serca